-
1 πρό-θεσις
πρό-θεσις, ἡ, das Vorstellen, Ansstellen, bes. der Leichen, Plat. Legg. XII, 959 ae; τῃ προϑέσει τοῠ τετελευτηκότος παρεῖναι, Dem. 43, 64. – Der Vorsatz, Entschluß, Wille, Pol. oft, τὰ κατὰ τὴν πρόϑεσιν ἀπετέλεσεν, 1, 54, 1; κατὰ πρόϑεσιν ἐψευσμένος, mit Vorsatz, 12, 11, 6; auch ἡ πρόϑεσις, ἣν ἔχει τις πρός τινα, 4, 73, 2, Gesinnung, Geneigtheit; Sp. – Auch öffentliche Bekanntmachung, wie πρόϑεμα. – Auch Aufstellen eines Themas zur Besprechung, Arist. categ. 8, 38 rhet. 3, 13. – Bei den Gramm. die Präposition.
См. также в других словарях:
πρόθεση — Αμετάβλητο (άκλιτο) μέρος του λόγου, που δηλώνει τις σχέσεις αλληλεξάρτησης μεταξύ ενός ονόματος ή μιας ονομαστικής έκφρασης και των άλλων στοιχείων της πρότασης. Αν και διαφέρει από το επίρρημα και τον σύνδεσμο, οι σχέσεις εξάρτησης των οποίων… … Dictionary of Greek
